Suriname 2022 - Kabalebo

Van dinsdag 13 t/m zaterdag 17 september zijn we in het Kabalebo Nature Resort in de binnenlanden van Suriname op een plek waar 100 kilometer in de omtrek niemand woont. Het worden een paar fantastische dagen met varen, zwemmen, kajakken, wandelen, veel vogels en interessante andere dieren. Het is een bijzondere plek waar we vier nachten in een river cabin verblijven langs de Kabaleborivier. Het resort is prachtig aangelegd en heeft een mooi zwembad met uitzicht op Misty Mountain.

Dinsdag 13 september. Precies om 10.15 uur haalt de taxi ons op bij de Holland Lodge. We hebben dan onze koffers al in de bagageruimte van het hotel achtergelaten en gaan met alleen een grote tas, een rugzak en een fototas op weg naar het vliegveld Zorg & Hoop. We melden ons bij de balie van GUM AIR waar onze bagage en wij zelf gewogen worden. De Cessna Grand Caravan C208B waar we mee vliegen kan 1600 kg aan bagage meenemen en alles wat overblijft na aftrek van het gewicht van de passagiers en hun bagage wordt aan voorraden voor het resort meegenomen. Om 11.45 uur hobbelen we over de startbaan en al snel zijn we in de lucht en zien we de buitenwijken van Paramaribo onder ons voorbijglijden. Al snel zien we niets meer dan oerwoud, tot aan de einder toe.

Het vliegtuig heeft naast de piloot 12 passagiers aan boord. Buiten ons nog vier andere gasten en een aantal personeelsleden van het resort. Het is een vlucht van precies een uur. We vonden het vooraf best spannend om te vliegen met zo'n klein toestel, maar het valt erg mee. Alleen wanneer we door een wolk vliegen, krijgen we last van turbulentie. Verder genieten we van het eindeloze zicht op de groene jungle met hier en daar een rivier en soms wat onverharde wegen, maar die laatsten verdwijnen ook wanneer we het resort naderen dat afgelegen in het midwesten van Suriname ligt. De landingsbaan is van gras en is een kilometer lang. De landing is rustiger dan gedacht en al snel kunnen we uitstappen.

Wij worden ontvangen op het dek van het resort, krijgen iets te drinken en kunnen genieten van het uitzicht, terwijl het personeel de bagage van de vertrekkende gasten inlaadt.

Op een kilometer afstand van het hoofdgebouw staan drie river cabins langs de Kabaleborivier. Na de lunch worden we met een golfkarretje hierheen gebracht. Wij blijken de enige bewoners van deze huisjes te zijn. Heerlijk rustig dus met uitzicht op de rivier en een eigen aggregaat dat aangaat als we arriveren, dus hebben we stroom en ook airco. Het aggregaat staat zo ver van het huisje dat je daar totaal niets van hoort, dus dat is extra fijn. We hebben tot 16.00 uur de tijd, dus installeren we ons, pakken wat bagage uit en nemen iets te drinken uit de goed gevulde koelkast. Daarna is het heerlijk genieten op het balkon. We gaan ons hier vast vermaken. De start is in ieder geval uitstekend.

Ik vermaak me rondom het huisje met vogelen, maar ik zie alleen twee Green Ibisses aan de overliggende oever en een Golden-winged Parakeet in de boom naast de huisjes die veel vruchten draagt. In het water ligt een afgebroken trap. Dat is in het voorjaar gebeurd toen er heel veel regen is gevallen en het water tot aan de balkons van de river cabins stond.

Een Blue-Gray Tanager is wel heel dichtbij.

Op een kleine modderbank aan de oever zie ik een aantal prachtige vlinders. Ik slaag erin een aantal foto's te nemen zonder dat ze wegvliegen. Het zijn diverse soorten pages en witjes.

Om 16.00 uur gaan we naar de pier aan de rivier an stappen in een korjaal, samen met de andere gasten Jan Willem en Ans, Nick en Linn en Jaap. We hebben elk een klapstoeltje, dus dat zit best fijn. De Kabaleborivier is zo goed als verlaten, alleen één vissende man komen we tegen en die is van het resort, zoals steevast alle mensen die we hier tegenkomen, omdat er niemand verder in de buurt woont.

Een Cocoi Heron is een veel voorkomende soort langs de rivier.

Het valt nog niet mee om vogels te fotograferen. Vaak zijn ze ver weg of we varen er zonder stil te gaan liggen langs. Hier hoog in de lucht een aantal Swallow-tailed Kites en een Lineated Woodpecker en helemaal boven een Black Nunbird.

De Red-and-Green Macaw is nog alom aanwezig omdat er nog voldoende vruchten aan de bomen zijn, zo wordt mij verteld. De Green-tailed Jacomar is een oude bekende van de Fredberg.

We varen de Kabaleborivier stroomopwaarts in zuidwestelijke richting totdat we bij een stroomversnelling komen. Daar mogen we zwemmen, maar ze hebben vergeten te vertellen dat we zwemkleding mee moesten nemen. Jammer, maar we genieten wel van de prachtige natuur.

Ik ben altijd alert op het spotten van vogels of andere dieren, terwijl Gina van een van de uitgedeelde snacks geniet.

Een van de mooiste waarnemingen is die van een overzwemmende reuzenmiereneter. Geen mooie foto, maar wel een bijzondere waarneming.

Twee White-throated Toucans, een in een boom, de ander overvliegend.

Het is al half zeven en de zon gaat bijna onder als we teruggaan naar het resort. Het avondeten is prima en om 21.00 uur laten we ons door Jerry, de manager, terug brengen met het golfkarretje naar onze river cabin. Het aggregaat wordt aangezet en als Jerry weer wegrijdt, blijven wij met z'n tweetjes achter langs de verlaten rivier met niets anders dan de nachtelijke geluiden die kenmerkend zijn voor de jungle. Toch is het nog zo warm dat we de airco aanzetten, die dan wel al het achtergrondgeluid overstemt. Ik zet nog een kop koffie voor ons en dan gaan we nog een poosje lezen voordat we gaan slapen. De eerste kennismaking met deze bijzondere plek is geweldig. We kijken nu al uit naar morgen.

Woensdag 14 september. De wekker gaat om 06.10 uur na een nacht waarin ik licht geslapen heb. Ik sta op, scheer me en kleed me aan en ga naar buiten om te gaan vogelen. Het is nog maar net licht en in de schemering maak ik een vertekenende panoramafoto van de Kabaleborivier en de river cabins.

Het is best rustig, maar ik zie meerdere Ringed Kingfishers, een Rusty Margined Flycatcher, een Palm Tanager en een mooie Cinnamon-throated Woodcreeper.

We worden om 07.30 uur opgehaald en naar het hoofdgebouw gebracht voor het ontbijt, maar eerst maak ik nog wat foto's van een Red-and-green Macaw en een Black Vulture in de tuin van het resort.

Om 08.30 uur vertrekken we vanaf de pier met de korjaal, maar nu stroomafwaarts. We passeren de river cabins, die we nu vanuit een ander persectief zien.

We laten ons door de stroom noordoostwaarts drijven. De zon schijnt fel en het is heel heet. Dus zonnebrand smeren en je zo rustig mogelijk houden. De bootsman vangt ondertussen een visje voor bij het avondeten.

Al varend zien we een Hook-billed Kite, een Amazon of Green Kingfisher, een Red-and-green Macaw. Die laatste zien we ook ver in een boom met twee Black Caracara's erbij.

Na een tijdje slaan we rechtsaf de Kilo 3-kreek in. Er liggen hier heel veel bomen die ontworteld zijn tijdens de zware regens in het voorjaar. We komen nog vast te zitten op een boomstam, maar de gids weet ons in na enig sleur- en trekwerk in enkele minuten weer los te krijgen.

Als we een stroomversnelling naderen leggen we aan op de oever van de kreek en gaan te voet verder. Hier zien we leuke dieren, zoals de Collared treerunner, een three-striped poison dart frog, een Dyeing poison dart frog en een freshwater Crab.

De bomen hebben hier enorme plankwortels die de inheemsen gebruiken als "belboom" door er met een tak op te slaan en zo signalen aan elkaar door te geven. Vanuit het vliegtuig hebben we bomen met felgele bloemen gezien en hier zien we deze bloemen op de grond liggen. Een grote Orbweb Spider heeft zijn web precies over het pad dat wij nemen gespannen.

We komen bij de Klio 3 - stroomversnelling en daar houden we pauze. Met Jan Willen en Ans, Linn en Nick neem ik een bad in de snelstromende kreek. Gina bekijkt het vanaf de kant.

Na de lunch wandelen we nog een stukje hoger naar de plek waar ze normaal pauzeren. Die plek is nu geblokkeerd door een ontwortelde woudreus. Het valt nog niet mee de kreek over te steken. Het water is weliswaar ondiep, maar de bodem is rotsachtig en het water stroomt hard. Voorzichtigheid geboden dus.

Om 13.45 uur vertrekken we door het vochtige, hete oerwoud weer richting resort. Eerst weer ruim een half uur wandelen en dan nog een stuk met de boot. Wij worden bij de river cabin afgezet, de rest vaart verder naar de pier.

Vanaf 15.00 uur vermaken we ons bij de river cabin met lezen, een kop koffie, een biertje of een limonade en met het fotograferen van enkele vogels, zoals de Swallow-tailed Puffbirds, een Dusty-capped Flycatcher en een Solitairy Sandpiper.

Om 19.30 uur worden we opgehaald voor het diner. In de tuin bekijken we eerst een van de twee tapirs die hier kind aan huis zijn. Ze leven in de jungle, maar komen elke avond kijken of er wat te halen valt. Gina en ik gaan nog op zoek naar Capibara's die bij de pier zouden moeten zitten, maar tevergeefs. Wel zien we diverse Pauraques, een soort nachtzwaluw. Om half tien laten we ons naar het huisje brengen waar we nog lezen en nagenieten van een leuke dag.

Donderdag 15 september. Weer sta ik om 06.10 uur op en doe een rondje bij de huisjes. Het is vrij stil en ik krijg alleen een Rusty-margined Flycatcher, een Green Ibis en twee Ringed Kingfishers in het vizier. Helaas net te ver weg en met verre van ideale lichtomstandigheden.

Om 07.30 uur worden we weer opgehaald voor de lunch en als we met de golfkar over de landingsbaan rijden, zien we hoog en ver in de boom de contouren van een brulaap.

Na het ontbijt stappen we in de korjaal en varen stroomopwaarts richting Zandkreek. Het weer is opnieuw stralend en de temperatuur is nu nog aangenaam.

We zien een Brown Jacomar, lang niet zo mooi als zijn neef de Green-tailed, maar toch een mooi vogeltje.

We lopen ook nog een keertje vast met de korjaal, omdat een grote boom de weg verspert, maar de gids hakt met zijn machete een dikke tak van de boom, zodat we weer verder kunnen.

Jaap had hier eerder deze week reuzenotters gezien en die stelden ons niet teleur. We kregen redelijk zicht op deze schuwe dieren voordat ze weer in het gebladerte verdwenen. Prachtige ervaring.

Halverwege de ochtend pauzeren we even op de oever, krijgen een snack en nemen een slok water, want we krijgen alweer dorst.

Jan Willem neemt een voetenbad. Of dat heel verstandig is, is de vraag, zeker omdat we direct erna een kaaiman op zien duiken langs de oever.

Het gezelschap is leuk en we hebben het prima naar onze zin. Na de korte pauze stappen we weer in de korjaal en vervolgen onze vaartocht.

Even later zien we een Capibara op de oever scharrelen. Dit grote knaagdier stond hoog op de wensenlijst, dus die is binnen.

Een overvliegende Plumbeous Kite is ook nieuw, net zoals de tweestrepige zakvleermuizen die we tijdens de lunch in het kampement zien. Op de oever zien we een verborgen Black-tailed Tityra (boven).

Na de lunch zakken we weer de rivier af en plotseling zie ik opnieuw een Capibara langs de oever van de Kabaleborivier.

We leggen aan in een inham vanwaar we verder gaan lopen richting Moi-Moi watervallen. We zien een doodshoofdaapje boven onze hoofden in de bomen scharrelen.

Als we bij de Moi-Moi watervallen aankomen zien we onderaan de waterval een enorme kaaiman die op prooi ligt te wachten. Het blijkt dat we ondanks zijn aanwezigheid gaan badderen hier.

We trekken onze zwemkleding aan en gaan het water in. Ik ga met behulp van een touw onder de waterval staan. Ondanks het gewicht van het vele water klettert het heerlijk over mijn lijf en Jaap vindt het volgens mij ook leuk. Je kan ook helemaal achter de waterval gaan zitten, grappig! Het is een fantastische plek waar je ook nog eens heeerlijk af kunt koelen.

Gina gaat een stukje hoger in de stroomversnelling zitten, waar het rustiger is, maar ook goed toeven. De gids vertelt dat er normaal 2 kaaimannen hier zijn, maar niemand maakt zich zorgen over het ontbrekende tweede exemplaar. Toch een beetje gek.

Net voorbij de waterval vangt de bootsman vis in de tijd dat wij badderen .

Op de terugweg varen we langs onze river cabin en daar worden we afgezet, terwijl de anderen doorvaren naar de pier van het resort.

Even later staat Jerry voor met een lekkere snack, die hij speciaal komt brengen We trekken onze doorweekte kleren uit en hangen die te drogen, nemen wat te drinken en smullen van de heerlijke snacks.

Natuurlijk kijk ik ook nog even of er vogels zijn te zien vanaf het balkon. Ik zie een paartje Black Nunbirds een stofbad nemen, een Ruddy Dove in de struik naast het balkon en een Black Caracara dichtbij in een boom langs de rivier.

Precies om 18.30 uur is Jerry er opnieuw, nu om ons op te halen voor het diner.

Het eten smaakt opnieuw erg lekker en we blijven nog gezellig natafelen. Om 21.00 uur start de "Night experience" waarvoor Linn, Nick, Jaap en wij ons opgegeven hebben. We beginnen in de achtertuin waar we in een palm meteen al een knots van een Tarantula tegen komen.

Op de buitenste foto's twee giftige Braziliaanse zwerfspinnen, midden links een stompneusboomslang en midden rechts een tabakspijlstaart, zomaar een greep uit wat we zoal tegenkomen.

Een tweede Tarantula laat zich ook prachtig zien. De methode is als volgt: je speurt met je hoofdlamp de struiken af en als je lichtjes ziet reflecteren, dan zijn dat meestal de ogen van een dier. Daarna schijn je er met je zaklamp op en probeert een foto te nemen.

We zien ook een Gekko en de derde Tarantula van de avond.

Het nachtleven kent voor mij nog veel geheimen. Van de sprinkhaan, de kikkers en de nachtvlinder weet ik de soortnaam niet helaas. Maar het blijft leuk om ze te ontdekken en vast te leggen.

Tegen 23.00 uur hebben wij het wel gehad. We zijn doorweekt en wel toe aan een drankje. Dan zien we een Pauraque met jong aan de grond. We stoppen direct, want we willen ze niet opjagen voordat iedereen ze gezien heeft. We roepen Jaap, die aan de staart van de groep op jacht is naar "wild". Als Jaap ons bereikt, stiefelt hij gelijk door naar de beide vogels waarbij de volwassen Pauraque op de wieken gaat. Jaap neemt nog net een paar foto's voordat ook het jong verdwijnt, mij zonder foto achterlatend. Jammer, maar ik was weer eens iets te bescheiden. Gelukkig is Jaap zo sympathiek om een paar van zijn foto's naar mij te sturen, zodat het verhaal toch compleet is, waarvoor dank. We drinken nog een drankje en laten ons dan naar de river cabin brengen. Het was weer een fantastische dag.

Vrijdag 16 september. Natuurlijk ga ik ook deze ochtend weer voor het ontbijt vogelskijken rondom de river cabin. Het oerwoud dampt nog en het is een beetje mistig. In de boom die vol zit met vruchten zie ik nu een heleboel vogels foerageren, zoals een Hepatic Tanager, een prachtige Guianan Trogon, een Black-tailed Tityra en een Gray-breasted Sabrewing. Een Ringed Kingfisher bekijkt het allemaal van dichtbij.

Ook vandaag worden we weer om 07.30 uur opgehaald voor het ontbijt. Voodat we gaan eten fotografeer ik voor de huisjes van het personeel de Black Vultures en een Black Curassow in de tuin. De goudkaparatinga is de huispapegaai.

Na het ontbijt gaan we een junglewandeling maken parallel aan de landingsbaan. We starten bij de personeelshuisjes waar de gids vertelt dat alles door de lucht is aangevoerd, ook de oude shovel, die in delen kwam en hier in elkaar is gezet. Daarna passeren we de moestuin waar wat groentes worden verbouwd en een paar bananenbomen staan. Als we het oerwoud betreden zien we een achtergelaten vliegtuig. Het is niet verongelukt, maar was kapot en niet meer te repareren. Het is hier achtergelaten als curiositeit.

Sommige bomen hebben enorme plankwortels, maar dat zagen we al eerder. Het is hier erg zompig, dus het is af en toe balanceren om geen natte voeten te krijgen.

Ook nu zien we weer kikkers, zoals deze hele kleine.

Paddenstoelen en een "wandelende" palm.

In de vork van een boom zit een Screech Owl, waarschijnlijk de Vermiculated Screech Owl. Helaas heb ik mijn telelens thuisgelaten vanwege het gesjouw. Die had hier goed van pas gekomen.

Amazon Whiptail, deze heb ik dankzij Martin Edelman goed op naam gebracht.

We eindigen de wandeling met een mooie schorpioen, weer een soort die nieuw is voor de reis.

Om 11.15 uur zijn we weer terug bij het resort waar we tijd hebben om lekker op het dek te relaxen en van een koel drankje te genieten.

Na de lunch vermaken we ons een poos bij het zwembad. We keuvelen gezellig met Linn en Nick en poedelen in het lauwe water. Het dek is net geverfd en is bloedheet, net als de metalen randen. Samen met het geweldige uitzicht, de gevulde koelkast en de aanwezige vruchten om op te eten is het een heerlijke ambiance.

Om 16.00 uur verzamelen we ons op de pier om te gaan kajakken. We worden met de korjaal een paar kilometer de Kabaleborivier stroomopwaarts gebracht waar de kajaks al op ons liggen te wachten. De temperatuur is nog steeds hoog, gezien het zweet op mijn shirt, maar het is gezellig en we genieten van de serene sfeer.

Omdat ik niet weet hoe het kajakken zal gaan met mijn schouder wil ik niet als laatste weg, maar als eerste. Dat lukt en kilometers lang wanen we ons alleen op de rivier, want de anderen blijven uit zicht ondanks dat we een laag tempo aanhouden en onszelf soms alleen mee laten voeren door de stroom.

Gina zit in het voorste stoeltje en doet zeker de helft of meer van het werk. Het is al kwart voor zeven in de avond als we aanleggen bij de pier. We zijn dan al bijna drie uur onderweg geweest. Pas als we uitstappen worden we bijna ingehaald door Ans, Jan Willem, Nick en Linn. Mijn angst om constant als laatste kajak aan te moeten klampen, is dus ongegrond geweest. Mijn moeder zei het al: De mens lijdt vaak het meest, het lijden dat hij vreest en dat nimmer op komt dagen. Heb ik toch nog iets onthouden van mijn opvoeding, nu er nog iets mee doen!

Zaterdag 17 september. Het is vandaag alweer de laatste dag hier in Kabalebo. Natuurlijk ga ik een uurtje voor het ontbijt weer vogels kijken rondom de cabins.

Ook Ans is vandaag van de partij. Het is vooral in de fruitboom erg druk met vogels. Fototechnisch gezien is het niet best, maar ik toon toch maar wat er te zien valt. Boven van links naar rechts: Green Kingfisher, Black Nunbird, Turquoise Tanager en Silver-beaked Tanager. Midden: Brown-chested Martin, een Violaceous Euphonia, Guianan Trogon en een Little Kiskadee, de laatste net als de grote foto onder.

We worden weer om 07.30 uur opgehaald. Op weg met het golfkarretje naar het ontbijt zien we een paar brulapen op dezelfde plek als gisteren hoog in de bomen. We stoppen om er wat foto's van te maken. Het levert nog twee grappige plaatjes op.

Op weg naar het ontbijt nemen we ook nog even een kijkje bij de panoramasuites. Ze zijn erg ruim en hebben een prachtig uitzicht op Misty Mountain, de landingsbaan en het zwembad.

De stoel van Jaap is versierd en er hangen slingers aan de wand, want Jaap is jarig.

Voor het laatst ontbijten we op deze heerlijke plek. Na afloop loop ik nog even langs bij de gids voor een praatje en een tip voor de goede zorgen.

Jaap vraagt of ik zin heb om met hem vogels te gaan kijken, maar ik geef er de voorkeur aan om de laatste uurtjes op het balkon van de river cabin door te brengen. Dat levert nog wat leuke waarnemingen op, zoals een tijgermeerval. Dit soort vis verwondde bioloog Freek Vonk onlangs nog toen hij weer eens hier was voor opnamen.

In de boom die tegen het balkon aanleunt zit een zangertje. Ik vermoed dat het een Gray Elaenia is en dat wordt thuis door Dave van der Spoel bevestigd. Hij heeft het ook nog even bij Fred Pansa nagevraagd. Het is altijd lastig als je alleen in het buitenland bent, maar dan is het fijn als je thuis back-ups hebt.

De Swallow-tailed Puffbird, een soort die ik hier vaak gezien heb.

Op het laatste moment kan ik nog een dismorphiavlinder op de foto zetten en dan is het tijd om voor de laatste keer terug te gaan naar het hoofdgebouw.

Om half twaalf krijgen we onze laatste lunch en proosten we nog eenmaal met ons gezelschap op het mooie avontuur dat we hier beleefden.

Nog een laatste foto voordat we vertrekken met Ans en Jan Willem, de gids, Jaap, Linn en Nick en wijzelf.

Daarna is het tijd om afscheid te nemen van het personeel en het Kabalebo Nature Resort. We hebben het enorm naar onze zin gehad. Leuk om in de river cabin te verblijven, het resort is mooi, het personeel vriendelijk en kundig en het eten was prima. Maar het meest hebben we genoten van de excursies in de natuur met geweldig mooie en interessante soorten, niet in de laatste plaats alle vogels, maar ook de miereneter, de otters, de capibara's, de tapirs, kaaimannen, apen n alle nachtdieren. Als we zijn opgestegen werpen we met enige weemoed een laatste blik op de Kabaleborivier, die tussen de "broccoli" zijn weg naar het noorden zoekt. Nu op naar Peperpot, de plantage waar we de laatste dagen van onze vakantie door gaan brengen.